تبليغات

محل قرار گیری کد های بنر

فریدون مشیری

نويسنده : ندا

نمي خواهم بميرم، با كه بايد گفت؟ كجا بايد صدا سر داد؟ در زير كدامين آسمان روي كدامين كوه؟ ... كه در ذرات هستي رَه بَرَد توفان اين اندوه كه از افلاك عالم بگذرد پژواك اين فرياد كجا بايد صدا سر داد؟ فضا خاموش و درگاه قضا دور است زمين كر، آسمان كور است نمي خواهم بميرم، با كه بايد گفت؟ اگر زشت و اگر زيبا اگر دون و اگر والا من اين دنياي فاني را هزاران بار از آن دنياي باقي دوست تر دارم به دوشم گرچه بار غم توان فرساست وجودم گرچه گردآلود سختي هاست نمي خواهم از اين جا دست بردارم تنم در تار و پود عشق انسانهاي خوب نازنين بسته است. دلم با صد هزاران رشته، با اين خلق با اين مهر، با اين ماه با اين خاك، با اين آب ... پيوسته است مراد از زنده ماندن، امتداد خورد و خوابم نيست توان ديدن دنياي ره گم كرده، در رنج و عذابم نيست هواي همنشيني با گل و ساز و شرابم نيست. جهان بيمار و رنجور است دو روزي را كه بر بالين اين بيمار بايد زيست اگر دردي ز جانش برندارم ناجوانمردي است نمي خواهم بميرم تا محبت را به انسانها بياموزم بمانم تا عدالت را برافرازم، بيفروزم خرد را، مهر را تا جاودان بر تخت بنشانم به پيش پاي فرداهاي بهتر گل برافشانم چه فردایي، چه دنيایي جهان سرشار از عشق و گل و موسيقي و نور است ... نمي خواهم بميرم، اي خدا ! اي آسمان ! اي شب ! نمي خواهم نمي خواهم نمي خواهم مگر زور است؟   نظرات شما عزیزان: نام : آدرس ایمیل: وب سایت/بلاگ : متن پیام: نظر خصوصی  کد را وارد نمایید:       عکس شما آپلود عکس دلخواه:

لينک ثابت |سه شنبه 2 آبان 1391برچسب:, | موضوع: <-PostCategory-> |